Sinds 1999 hebben MOV leden enkele missionarissen bezocht. Indrukwekkende reizen en ervaringen.

In oktober 2017 bezochten Fia en George Luiten Pater Cor Lemmers . Na een lange reis werden zij met veel vreugde opgenomen in zijn huis in  La Union in Chili. Ook zijn huisgenote Erla was blij met dit bezoek en zij heeft er, samen met Pater Cor, alles aan gedaan om het hen naar de zin te maken. Er werden diverse uitstapjes gemaakt en wat is Chili toch een mooi land, zelfs als de weersomstandigheden niet zo best zijn. En dit keer  was het heel Nederlands weer, waar helemaal niet op gerekend was: regen en tamelijk koud. De zomerkleren kwamen niet erg van pas. Daartegenover stond: een warm onthaal en veel aandacht van de familie en vrienden. En….’s avonds was er tijd voor gezamenlijk een kaartje leggen. Pater Cor is inmiddels, zoals veel missionarissen, ook de 80 jaar gepasseerd maar hij is nog regelmatig als voorganger in verschillende kerken aanwezig. In april 2018 komt hij weer voor een vakantie naar Nederland.

In september 2012 bezocht Fia Luiten, op uitnodiging, Pater Jan van Paassen in Indonesië. Samen met de familie van Pater Jan heeft zij zijn 60 jaar priesterjubileum mee mogen maken. Een indrukwekkend feest dat door de hele gemeenschap werd meegevierd.
In diezelfde periode  bezocht Fia ook de Stichting Yamaru, in Tomohon waar de Nederlandse broeder Han Gerritse  al sinds 1975 de zorg van meervoudig gehandicapte kinderen op zich heeft genomen. In Nederland is de stichting Yamaru ook actief, reden om een kerstmarkt voor te houden. Dat is gelukt en sindsdien heeft de MOV ook contact met dit werk. Broeder Han heeft een plaats gekregen in de “Westlandse Missionarissenlijst” en deelt nu jaarlijks mee in de opbrengsten van de winkel en andere activiteiten van de MOV.

Op 31 augustus 2010   vertrok Tessa Wubben, net afgestudeerd voor basisarts, (en dochter van de penningmeester van de MOV) naar zuster Jeanette van Paassen in Sumatra . Tessa heeft in het ziekenhuis van Siantar gewerkt, waar in die periode Nederlandse artsen belangeloos opereerden. Zij heeft daar veel ervaring op gedaan die haar goed van pas kwam toen zij na die ziekenhuisperiode in Pakkat terecht kwam. In dit dorp is zuster Jeanette ooit begonnen als verpleegster, vroedvrouw en waar zij ook half als dokter optrad, omdat die er destijds niet was. Nu is er een kleine kliniek, gerund door de zusters. Ook hier heeft Tessa veel kunnen betekenen en de zusters waren heel blij met haar. In de periode dat Tessa in Siantar was, heeft Fia Luiten, die met Tessa was meegereisd, zich verdienstelijk gemaakt in Harapan Jaya, het revalidatiecentrum. Ook dit was een hele ervaring waarbij weer geconstateerd is, dat de financiele bijdragen volledig ten goede komen aan de mensen waarvoor het bestemd is.

In juni 2009 was de reis naar Tanzania waar door een groep van 7 mensen hard gewerkt is in het leprakamp Bukumbi, waar 18 huisjes zoor de leprozen zijn opgeknapt. Zuster Anna Brigitta de Koning is hier al vele jaren werkzaam en zij was maar wat blij met deze hulp. De benodigde financien werden bijeengehaald door allerlei acties. Het project had een vervolg in 2010. Omdat de groep in die 3 weken heeft ervaren wat het is om zonder water te zitten, is er onderzoek gedaan naar mogelijkheden om gezuiverd water vanuit het Victoriameer naar het kamp te brengen, maar ook naar het medisch centrum en de school. Hans Roest uit Delft heeft samen met Theo Nijland alles in het werk gesteld om dit te verwezenlijken. Ook hier moesten weer allerlei acties worden gevoerd om het project financieel te dragen. Mede dankzij een bijdrage van Cordaid en veel hulp van een groep Tanzanianen is dit project volledig geslaagd en heeft men nu gezuiverd water. Een Powerpoint presentatie laat zien hoe het een en ander is geworden. Heeft iemand hier interesse voor, neem dan kontakt op met Fia Luiten. Tel 0174 630466 of fialuiten@hetnet.nl

 

In februari 2008 waren we voor de 2e keer in Chili bij pater Cor Lemmers. De 1e keer hebben Fia en George Luiten en Jan Middendorp een bejaardenhuis opgeknapt. Dit was ernstig vervuild. In die periode kwam Calama (Noord Chili) zonder water te zitten en hebben voor het eerst aan den lijve ervaren hoe lastig dat is. De 2e keer waren we in La Union (Zuid Chili, waar pater Cor na zijn pensionering naar toe verhuisde en , naast zijn parochiewerkzaamheden, met huisgenote Erla een boerderijbedrijf runt waarbij veel mensen uit de buurt betrokken zijn. In kleine coöperaties werken vrouwen op dit bedrijf samen, om hun levensstandaard iets te verhogen en de sociale contacten te bevorderen. Ook de overheid stimuleert dit. De eerste dagen van ons bezoek stonden in het teken van kleine klusjes, die handige Jan verrichtte in en om het huis, terwijl Fia en George hielpen met de honingoogst. Dankzij een gul Honselersdijks echtpaar kon ter plaatse een slingermachine worden aangeschaft en zo werd er 90 liter honing verwerkt, in potjes gedaan en ook op de markt verkocht. Dat was op zich al een hele ervaring! Daarna hebben we een prachtige reis door Chili en Argentinië gemaakt waarbij pater Cor zich ontpopte als een prima reisleider. In 2013 bezochten Fia, intussen zeer bevriend geraakt met Cor en zijn mensen daar, voor de 3e keer Chili

Een impressie van de reis naar Brazilië in 2006:
Lang naar uitgekeken en dan ineens was het zover: op weg naar Brazilië om 7 missionarissen te bezoeken die door de MOV van Honselersdijk financieel en moreel gesteund worden. Bijna 4 weken waren we te gast in een prachtig land, 420 groter dan Nederland en dat betekende: veel en lang reizen. Het landschap is overweldigend mooi en we hebben van deze ritten genoten!.

We bezochten Pater Gabriël Hofstede in Garanhuns en we kwamen terecht bij: de Boerderij van de Hoop, waar vrouwen op een bijzondere manier van hun drugs en alcoholverslaving af proberen te komen; het kindercentrum dat in financiële nood verkeerde en direct geholpen moest worden; we reden door de krottenwijken en waren aanwezig bij het spreekuur voor de allerarmsten; we bezochten in Monteiro de school van de zusters waar veel studenten kunnen studeren dankzij hulp uit Nederland; we maakten doop en trouwvieringen mee en we reden door naar Campina Grande, waar in het (inmiddels opgeheven)seminarie een school gevestigd is waar arme jongeren een opleiding krijgen in techniek, elektro en telecommunicatie. Een van de belangrijkste sponsors daar is Philips! We brachten ook een bezoek aan broeder Urbanus die op allerlei manieren bezig is om de allerarmsten te leren hoe men zo goedkoop mogelijk groente en bloemen kan telen.

We waren een dag te gast bij Pater Cees Overgaag in Recife waar dringend behoefte is om een stuk aanbouw op te knappen omdat dit door de regen helemaal weggezakt is. Via een binnenlandse vlucht kwamen we in Almenara bij Bisschop Hugo Steekelenburg terecht, waar we o.a. kennismaakten met de Organisatie MST= boeren zonder land. Deze organisatie is op een disciplinaire manier bezig om stukken land te bezetten om dan met de gemeente te onderhandelen of ze dat stuk kunnen krijgen zodat men in eigen onderhoud kan voorzien. Voordat de eigendomsrechten verkregen worden, gaan er soms jaren overheen en al die tijd zit men daar in krotten die in elkaar gezet zijn met stokken, zwart plastic en palmbladeren.

Onze gastheer Hugo bracht ons even 1100 km verder naar Divinopolis waar Pater Aad Zwinkels op 78- jarige leeftijd nog overactief bezig is met allerlei zaken zoals o.a. het spiritueel centrum dat hij zelf helemaal heeft ingericht en waar iedereen zich thuis moet voelen, de kinderopvang, de persoonlijke gesprekken met heel veel mensen en uiteraard is hij ook nog dikwijls voorganger in de vieringen.

Met hem vertrokken we naar Belo Horizonte waar zijn neef Broeder Peter van de Drift in de favela (krottenwijk) zijn werk heeft. We liepen 4 dagen met hem mee, vierden de mis buiten, liepen de processie mee en bezochten heel wat mensen in erbarmelijke omstandigheden. Ons Portugees werd met de dag beter en toen we een bingoavond bezochten t.b.v. de kinderopvang, wonnen we zelfs 2 prijzen die we onmiddellijk weer weggaven.

Na deze intensieve dagen namen we de nachtbus via Sao Paulo (12 uur) naar Pinhal om in te treden in het klooster van de Poeldijkse Pater Niek van de Zanden. Hier trokken we op met een Braziliaanse vriend van de pater die ons de omgeving liet zien, terwijl we ’s avonds met jonge studenten optrokken die ons meenamen naar Mariavieringen, autoprocessie en aansluitend de pizzeria. Pater Niek moest zich rustig houden i.v.m. ziekte, maar hij genoot van onze aanwezigheid en beloofde ons dat hij er alles aan zou doen om zijn 50 jaar priesterfeest op 8 december te kunnen vieren. Ons laatste bezoek voerde ons naar Pater Wim Warmenhoven in Sao Paulo. En ook hier volgden intensieve dagen. Groot was het feest van Maria van Aperaciede, de patrones van Brazilië, de daarbij behorende kinderfeesten, de processie met Maria voorop, de bezoeken aan verschillende gemeenschappen, de gesprekken met zijn parochianen, het bijwonen van een trouwpartij en vooral ook het genieten van de enorme volksvroomheid , die zo puur is dat het een genot was om dit allemaal mee te mogen maken!
We hebben in deze weken gezien dat ook hier weer elk dubbeltje op zijn plaats komt. Niets geen strijkstokken en alle paters waren heel blij met de giften die wij hen namens de MOV en enkele gulle gevers mochten overhandigen voor de door hen ingediende projecten.

In 2003 waren Fia en George Luiten te gast bij Pater Koos Janssen in Ghana. Een mooie tijd waarin Pater Koos ook een goede reisgids bleek te zijn. In die periode werd ook een bezoek gebracht aan Pater Joop Valentin in Kumasi, Het waren heel veel kilometers die met de bus werden afgelegd, maar op deze manier zagen zij hoe mooi Ghana was (en soms ook: hoe vuil!)  Vanuit Ghana is ook een bezoek gebracht aan Pater Blesgraaf in Benin. IN het meest noordelijke gedeelte woont Pater Gerard daar als enige blanke. Het was een bijzondere ervaring om in “the middle of nowhere” te zitten en je dan toch welkom te voelen.

Eerste bezoeken aan missionarissen: in 1999 bezochten Frans en Nelly van der Knaap, Jan Middendorp en George en Fia Luiten gezamenlijk Pater Piet Verhagen in Tarassaa te Kenia. Frans en Nelly waren eerst naar Tanzania gevlogen om een bezoek te brengen aan zuster Anna Brigitta de Koning. Bij Pater Piet is heel hard gewerkt door dit 5-tal om in 3 weken tijd een pastorie schoon te maken en te voorzien van een nieuwe verflaag.